pzaa met salami

Hondvriendelijke plekken in Genk!

Ik wilde eigenlijk naar Italië. Ik had genoeg van het Belgische weder dat al wekenlang mijn pels doornat maakte en mijn humeur ‘neerslag-tig’. Ik had zin om de zomerse sferen op te snuiven, en ik kan niet ontkennen dat het vooral de geur van versgebakken pizza en de fluweelzachte textuur van verse pasta was, die me naar het zuiden van Italië deed verlangen. 

“Kan je in drie dagen over en weer naar Italië voor een bord pasta?” Alle research middelen die ik gebruikte stelden me teleur. Het antwoord op die vraag, was eensluidend en duidelijk ‘NEEN’, en het bleek dus onwaarschijnlijk dat we op slechts drie dagen heen en weer zouden reizen naar Italië, en in die tijd ook nog eens de tijd hadden om te genieten van een bord verse pasta.

Gelukkig heb ik in België enkele Italiaanse vrienden. Ze nodigden me uit om de geur van hun roots te ontdekken in Genk. Ze beloofden me dat ik het verschil tussen Genk en Firenze amper zou merken. Met pakken gezonde skepsis, maar vooral met een dito hongerke, trok ik naar Limburg!

JEROM in het centrum van Genk

Was het opnieuw de schuld van het weer? Of was ‘t het oervlaamse hotel waar we incheckten dat me voorlopig nog niet in de beloofde Zuiderse sferen bracht? Niet dat het etablissement tegen sloeg! Integendeel… terwijl de pawrents incheckten bij Hotel ‘t Hert, had ik kennis gemaakt met de vierpotige baas van het hotel: Toes. Toes wist me te vertellen dat de gerechten die zijn baasje Noke uit de keuken toverde, van een gastronomisch niveau zijn.  Vooral de Poulet d’Auge, een Normandisch feestgerecht met kip, mocht zijn aanbeveling genieten. Hoewel ik misschien nog niet helemaal in de Italiaanse sferen was beland, kwamen we al paar honderd kilometer in de juiste windrichting. Die eerste avond besloten we om in het restaurant van het hotel te blijven en te genieten van de ontzettend gezellige en familiaire sfeer die er hing. 

de eigenares van 't Hert en haar hondje, samen met een andere vrouw
Hotel ‘t Hert

De volgende ochtend begonnen we onze dag met een heerlijke cappuccino, net als echte Italianen dat doen. Bij café ‘Kompels’ worden de Italiaanse koffies rond je oren ‘gebruld’ in een taaltje dat tussen Limburgs en Italiaans zweeft. Hier moet je niet komen voor de ‘grand chic’. Ze draaien hier geen trendy figuurtjes in je opgestoomde melk en andere tierlantijntjes hoef je ook niet te verwachten. Wat ik je wel verzeker, is een oerdegelijke Italiaanse koffie, met een Italiaanse glimlach on top!

Op zaterdag prijzen de marktkramers buiten hun waren nog luider aan. We bevinden ons in de Vennestraat, een straat die niet alleen op marktdag een culinair festijn is. In deze straat vind je de ene fijne foodspot na de andere. Om door dat verrukkelijk bos de bomen te zien, kun je bij het bezoekerscentrum van C-mine het gratis boekje Food & Co ophalen. Met deze handige gids op zak wandelden we door dit bruisend straatje vol leuke restaurants en fijne winkeltjes.

Wanneer mijn gedachten afdwalen naar Italië, doemen in mijn geest onmiddellijk beelden op van dat verkwikkende water dat het land omringt en doorkruist – de kalme blauwheid van de zee, de rustige oevers van de meren, wuiven naar George Clooney vanop een rustig tuffend motorsloepje …. Zo geschiedde het dus dat we dat verkwikkende water gingen opzoeken. Ik maakte me alvast klaar voor de aanblik van vrouwelijk schoon dat ik hoopte te ontmoeten aan de waterkant. Als vrolijke viervoeter weet ik als geen ander dat er niets beter is dan het delen van waterplezier met speelse teefjes die net als ik houden van zwemmen en spetteren in het verkoelende nat. En wie weet, misschien zou er een nieuwe liefde opbloeien aan de oevers van het meer, om samen te genieten van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft.

Jerom ligt in het gras, achter hem zien we "fietsen in het water"
Fietsen door het water

De harde realiteit van het moment bleek echter een totaal andere ervaring dan wat ik in mijn fantasieën had bedacht. De plas waar we naartoe waren gegaan, bleek een druk bezochte locatie te zijn waar fietsers en voetgangers door het water wandelden en fietsten, zonder enig oog voor mij en mijn verwachtingen. Het was een desillusie om te zien dat de andere honden die daar waren, niet eens geïnteresseerd waren in mij en dat er geen speelse teefjes te bekennen waren. Terwijl we letterlijk door het water wandelden, hoorde ik de pawrents veel oohs en aahs uitkramen. Hun hoofd kwam uiteraard wel boven de reling van het water. Ik zag alleen maar een betonnen rand en moest mijn romantische fantasieën over het waterplezier en mijn hoop op liefde en genegenheid aan de waterkant opzij zetten.

Terwijl ik mijn hoop op het vinden van liefde en avontuur aan de waterkant opborg, realiseerde ik me dat ik al een tijdje niet had gegeten. Ik had nog steeds geen pizza of pasta gezien, en mijn maag begon te knorren van de honger. Ik besloot dat het tijd was om verder te trekken, op zoek naar nieuwe avonturen en hopelijk ook wat lekkers te eten.

Met mijn neus hoog in de lucht, snuffelde ik de heerlijke geuren op die zich verspreidden door de straten van de stad. Ik wist zeker dat er ergens een restaurant moest zijn waar ik kon genieten van een smakelijke maaltijd. Maar waar moest ik beginnen met zoeken? Ik sloot mijn ogen en liet mijn neus me leiden, hopend dat ik snel zou struikelen over een authentieke pizzeria of een gezellige trattoria waar ook een teckel welkom is.

Plotseling hoorde ik de klanken van Italië om me heen! Het geluid van druk pratende Italianen, lachende kinderen en Ciao Bella muziek. Ik volgde het geluid en kwam uit bij een gezellig terras vol met Italianen die genoten van een aperitief en de laatste zonnestralen van de dag. De geur van versgebakken focaccia kwam me tegemoet en ik wist dat ik op de juiste plek was.

bordje brood, selectie Italiaanse vleeswaren
Arte Caffè

Ik keek verlangend naar de tafels rondom waarop dampende borden met pasta en pizza stonden, en hoopte dat er nog wat voor mij over zou zijn. Plotseling voelde ik een hand op mijn kop en ik keek omhoog om te zien dat een vriendelijke Italiaanse man me aankeek. “Ciao bello,” zei hij met een glimlach, “Ti va la pizza?”

Ik was met mijn teckelgat in de Italiaanse boter, euhm, olijfolie gevallen. Dit was Italië ten poten uit: de gastvrijheid, de culinaire puurheid, de verbondenheid met elkaar. Ik kwispelde enthousiast met mijn staart, en de man van Arte Caffè gaf me een stukje van zijn heerlijke pizza. Ik genoot van elke hap terwijl ik mijn omgeving in me opnam. Ik voelde me thuis en ik wist dat ik vaak nog mijmerend aan deze plek zou terugdenken.

Jerom op een stoel

Nog meer geweldige café’s in Genk

  • Cocktailbar Wonderbar:  Alice, die van Wonderland, kwam hier langs om de plek te decoreren. Je ziet overal kaarten, paraplu’s en katten in het decor, terwijl je van de cocktails geniet in de prachtige velours zetels
  • Bierbrouwerij Brauw is een stadsbrouwerij in het centrum van Genk. Ze hebben een beperkt, doch heerlijk, assortiment aan eigen bieren, waar ze op vakkundige wijze hapjes aan hebben gekoppeld.
  • Mau Katten Café: uiteraard is dit café niet toegankelijk voor honden, maar een absolute must visit voor kattenliefhebbers. Terwijl je geniet van je (plantaardig) tasje koffie, komen de katten je lieve kopjes geven.
Jerom voor een graffiti muur

Shop till you drop

  • De winkels in de Molenstraat, met als absolute top de boekhandel Malpertuis, waar de eigenwijze keuze van eigenaars Jan en Christine wordt aangeprezen, in plaats van de zoveelste top 10 van de best verkochte boeken in Vlaanderen. Terwijl de pawrents door de boeken snuisterden, genoot ik van een ‘klein rustje’ op het zachte tapijt. 
  • ROSENDAL.MARKED, de eerste biomarkt in Limburg. Elke zaterdag kan je hier terecht voor lokale producten. 
  • Peppe foodstore: Pure Italiaanse producten uit de Siciliaanse keuken! Ik wachtte buiten zeer ongeduldig tot DogDad buiten kwam met de lekkerste arancini die ik ooit mocht ruiken.
Jerom op een kleurig bankje

Prachtige parken

  • Molenvijverpark, waar je 12 zonnewijzers vindt, en zelfs een barbecue kan houden aan een design picknicktafel.
  • Kattevennen, waar je helaas geen katten tegenkomt, maar wel heel leuke wandelingen kan maken. Ga na je wandeling een Limburgse vlaai eten bij taverne Kattevenia!
  • Kelchterhoef, een prachtig en immens groot natuur- en recreatiedomein
Jerom ruikend aan een pita

Nog meer restaurants

  • Plank ‘n Drank, een biercafé met oerdegelijke bierhapjes en heel veel hondjes op het terras
  • M Hotel, feeëriek hotel en restaurant aan het Molenvijverpark
  • Ali Baba Kebab, werkelijk de beste kebab die je in België kan vinden! Hier wachtte ik netjes buiten tot DogMom buiten kwam met dit heerlijk hapje streetfood.

Zelf op stap? Hier alle info:

Similar Posts

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *